Unë propozoj një sfidë për sot, të cilin nëse dëshironi, mund ta zgjeroni me kalimin e kohës: përpiquni të tregoni të vërtetën në të gjitha situatat, shprehni saktësisht atë që mendoni dhe veproni në përputhje me rrethanat. Edhe pse duket e logjikshme, të gjithë kemi thënë një gënjeshtër të vogël në një moment gjatë ditës. Këto mund të variojnë nga një përshëndetje e thjeshtë me një "mirëmëngjes" të gëzuar tek ai person që e kemi të vështirë ta tolerojmë, deri te shmangia e ndarjes së një mendimi autentik për të mos lënduar ndjenjat.
Por pse u drejtohemi këtyre qëndrimeve? Në pjesën më të madhe, këto akte i përgjigjen një mekanizmi të mbijetesën sociale. Qeniet njerëzore kanë mësuar se, në situata të caktuara, sinqeritet absolut Mund të ketë pasoja sociale ose emocionale që ne preferojmë t'i shmangim. Megjithatë, le të shqyrtojmë idenë e të qenit plotësisht të sinqertë: çfarë do të humbnim dhe, mbi të gjitha, çfarë do të fitonim?
Fytyra e dyfishtë e sinqeritetit absolut
Nëse do të kishim guximin të ishim 100% të sinqertë, shanset janë që marrëdhëniet tona ndërpersonale do të ndryshonin në mënyrë drastike. Mund të humbasim miqtë, të krijojmë tensione familjare dhe madje të përballemi me konflikte në punë. Kjo sepse shumë herë a gënjeshtër e bardhë ose lënia e mendimit të drejtpërdrejtë mund të zbusë situatat e përditshme dhe të ruajë harmoninë.
Sidoqoftë, heqja dorë nga këto marrëdhënie sipërfaqësore mund të hapë derën për një thesar shumë më të vlefshëm: ndershmëri e vërtetë, si me veten ashtu edhe me të tjerët. Ky sinqeritet na lejon të krijojmë lidhje reale dhe të thella, bazuar në autenticitetin dhe respektin.
Çfarë na bën të vlerësojmë kaq shumë sinqeritetin?
Në rastin tim personal, ndershmëria është një parim që e vlerësoj shumë. Gjatë gjithë jetës sime kam zhvilluar një prirje drejt marrëdhënie autentike personale dhe profesionale. Megjithëse kjo më ka bërë që të mos jem veçanërisht "social" në kuptimin tradicional, njerëzit me të cilët ndërveproj ndajnë fokusin tim tek sinqeriteti, i cili nxit një mjedis besimi dhe transparence.
Kjo mënyrë jetese më ka lejuar të veproj në përputhje me vlerat dhe opinionet e mia, pa ndjerë nevojën për të fshehur kush jam apo çfarë mendoj. Edhe pse disa mund ta konsiderojnë atë një formë të izolimit social, unë preferoj ta interpretoj këtë qasje si një angazhim për cilësinë mbi sasinë në marrëdhëniet e mia.
A është gjithmonë e justifikuar të jesh 100% i sinqertë?
Ndershmëria ka kufijtë e saj. Ekspertët psikologjikë kanë analizuar se si sinqeriteti ekstrem mund të shkaktojë më shumë probleme sesa përfitime në disa raste. Për shembull, Marianne Dainton, profesoreshë e komunikimit, e thekson këtë çiftet më të sinqertë Ata nuk janë gjithmonë më të lumturit. Sipas studimeve të tyre, lëshimet strategjike ose gënjeshtrat e bardha mund të veprojnë si mjete mbrojtëse në marrëdhënie, duke ndihmuar në shmangien e konflikteve të panevojshme.
Në fakt, psikologu Esteban Cañamares thotë se "gënjeshtra është normale në jetën tonë të përditshme" dhe se mund të jetë edhe e dobishme për sa kohë që nuk shkakton dëm ose nuk kërkon të përfitojë nga të tjerët. Prandaj, gjetja e një ekuilibri midis sinqeritetit dhe fjalë të matura mund të jetë po aq i rëndësishëm sa vetë sinqeriteti.
Sfidat për të qenë jashtëzakonisht i sinqertë
- Përballuni me realitetin që jo të gjithë njerëzit duan të dëgjojnë të vërtetën.
- Rreziku për t'u perceptuar si i papritur ose i pandjeshëm.
- Mundësia e keqkuptimeve ose konflikte të panevojshme.
Për të adresuar këto sfida, është e dobishme të zhvillohen aftësi si p.sh ndjeshmëri dhe vendosmërinë. Këto na lejojnë të gjejmë mënyra për të qenë të sinqertë pa shkaktuar dëm, duke i përcjellë mendimet tona në një mënyrë konstruktive dhe respektuese.
Çfarë do të thotë në të vërtetë të jesh vetvetja?
Në fund të fundit, të jesh 100% i sinqertë nuk do të thotë vetëm të thuash të vërtetën në çdo kohë, por të jesh besnik ndaj vlerave dhe parimeve tona. Kjo përfshin të mësuarit për të menaxhojnë emocionet që lindin gjatë përballjes ose marrjes së të vërtetave, si dhe ndërtimit të marrëdhënieve të bazuara në respektin dhe mirëkuptimin reciprok.
Ndërsa mund të duket se zgjedhja e ndershmërisë absolute na bën "të çuditshëm" në një shoqëri plot formalizmave dhe konventave, kjo zgjedhje është në fund të fundit një shprehje e lirisë personale. Duke jetuar në këtë mënyrë, ne fitojmë diçka të paçmueshme: qetësinë e të qenit autentik.
Eksplorimi i ekuilibrit midis sinqeritetit dhe dëshirueshmërisë sociale na bën të reflektojmë mbi llojin e marrëdhënieve që duam të ndërtojmë dhe se si duam të kontribuojmë në mjedisin tonë. Ajo që ka rëndësi është të jemi të qëndrueshëm me veten dhe të kërkojmë gjithmonë respekt për të tjerët.