Përmes kësaj historie dua të lansoj nje mesazh shprese për të gjithë ata që vuajnë nga sëmundja.
4 muaj më parë ata u takuan 25 vjet i martuar dhe ata shkuan ta festonin në një restorant. Sidoqoftë, ata nuk ishin në gjendje të provonin ndonjë nga shijshme të shijshme që i prisnin. Pablo ra i rrëzuar nga një goditje në tru.
Juana, gruaja e tij, ai nuk u largua nga shtrati i tij në ato 4 muaj. Mjekët i thanë asaj se burri i saj ka shumë të ngjarë të humbte fjalën.
Sidoqoftë, një ditë, në 4 të pasdites, burri i saj po merrte një sy gjumë. Ai gjithnjë kishte gërhitur. Juana e shikonte me dashuri të pafund dhe çdo ditë ai falënderonte Zotin që ishte në gjendje të dëgjonte ata gërhitës dhe që nuk e kishte marrë atë ditë fatale.
Juana u ngrit dhe e tundi pak. Ai kishte fjetur për më shumë se 2 orë dhe kishte frikë se nuk do të mund të flinte gjithë natën. Pablo nuk u zgjua. Juana insistoi përsëri me pak më shumë egërsi. Pablo u zgjua me një fillim dhe bërtiti: "Oh, ti më frikësove!"
Juana filloi të qajë nga gëzimi ndërsa e shtyn me puthje. Aftësitë e tij motorike të nevojshme për të folur ishin kthyer.